Klasa w szkole Montessori 

Klasa w szkole Montessori już na pierwszy rzut oka różni się od tradycyjnej. W klasie nie ma poustawianych w rzędach ławek skierowanych w stronę nauczyciela. Nauczyciel nie stoi przy tablicy, ponieważ jej nie ma. Grupki dzieci w różnym wieku pracują nad wspólnymi projektami. Część z nich siedzi przy stołach lub ławkach razem ze sobą zestawionych, podczas gdy inne na podłodze pracują z interesującymi materiałami.

Sale w szkole wyposażone są w starannie przygotowane i pogrupowane materiały dostępne dla dzieci. Uczeń wykorzystuje je do uczenia się i eksperymentowania w zakresie języka polskiego i angielskiego, matematyki, wiedzy o świecie, plastyki oraz umiejętności praktycznych. Dzięki temu wiedza w szkole podstawowej zdobywana jest w sposób przyjemny dla dziecka i zachęca go do dalszej nauki.

Praca własna
Pracę w znaczeniu Pedagogiki Montessori należy rozumieć jako taką aktywność dziecka, która ma charakter rozwojowy, poznawczy, kształcący i prowadzi do osiągnięcia konkretnego celu.

Nauka opiera się na specjalnie opracowanych pomocach edukacyjno-rozwojowych, uporządkowanych tematycznie.
Dziecko samo wybiera, z czym chce w danej chwili pracować i ile czasu temu poświęci. Nauczyciel nie ingeruje w jego pracę, nie poucza go i nie przeszkadza. Obserwuje dziecko i stara się podążać za nim, podsuwając mu kolejne pomysły na działanie.

Praca montessoriańska angażuje ręce, umysł i zmysły. W ten sposób dziecko rozwija swoją wyobraźnię, zbiera potrzebne doświadczenia. Abstrakcyjne pojęcia stają się jaśniejsze, a zdobywanie wiedzy staje się radością.

Pomoce Montessori to różnego rodzaju przedmioty inspirujące dzieci do twórczego działania.

Cechuje je prostota, estetyka i przemyślana konstrukcja. Każda pomoc zbudowana jest według zasady stopniowania trudności i zawiera możliwość samodzielnej kontroli dokonywanej przez dziecko. Te specyficzne cechy dydaktycznych materiałów Montessori umożliwiają dziecku samodzielne działanie. Cały materiał jest ze sobą logicznie powiązany, stanowi integralną całość. Każda grupa pomocy jest podstawą do następnych bardziej skomplikowanych i abstrakcyjnych działań. Zdobytą wiedzę dziecko potrafi wykorzystać w praktyce, np. ćwicząc z materiałem kształcącym wrażliwość na barwy przenosi umiejętność rozróżniania kolorów na swoje działania w otoczeniu.

Nauczyciel w pedagogice Montessori ma szczególną rolę. Jest pomocnikiem, doradcą, sługą dziecka w jego drodze do dorosłości. Obserwuje, podpowiada, ale nie przejmuje aktywności za dziecko, nie narzuca swojej obecności. Pokazuje jak posługiwać się pomocami, jakie mają one przeznaczenie, jak o nie dbać. Pomaga, gdy jest o to poproszony. Pomaga, ale nie wyręcza. Daje dziecku możliwość doświadczania. Czeka na sygnały od dziecka i reaguje na nie. Nie krytykuje, nie poprawia, pokazuje. Nie musi chwalić. Wystarczy, że całym sobą pokazuje, że akceptuje poczynania dziecka.

Nauczyciel wprowadza reguły funkcjonowania grupy. Wspólnie z dziećmi ustala zasady pracy. Później pilnuje by były one przestrzegane. Nauczyciel ma indywidualny kontakt z każdym dzieckiem. Prowadzi obserwacje każdego dziecka, aby wiedzieć czemu poświęcić więcej uwagi, dążąc do harmonijnego rozwoju dziecka.

Wspólnota dzieci
Niezbędną częścią środowiska, w którym odbywa się uczenie, jest obecność w nim innych dzieci. Klasa Montessori dostarcza szerokich możliwości nawiązywania przyjaźni, interakcji z innymi, rozwinięcia umiejętności brania pod uwagę odmiennego zdania czy zachowania innych dzieci, nauczenia się współpracy i pielęgnowania poczucia samodzielności. W tak przygotowanym środowisku nacisk kładzie się na współpracę i poczucie wspólnoty. Indywidualne różnice z łatwością są akceptowane i doceniane, a każde dziecko traktowane jest i nauczane jako jednostka. W jednej grupie znajdują się dzieci w różnym wieku. To dostarcza ogromnych możliwości uczenia się i pomaga wykształcić poczucie wspólnoty, gdzie każdy ma swój wkład i bierze odpowiedzialność za funkcjonowanie i utrzymanie swojego otoczenia. Z powodu zróżnicowanej grupy wiekowej, w klasach powstaje proces przekazywania. Starsze dzieci stają się liderami, zapewniają wskazówki i spełniają rolę wzoru do naśladowania dla dzieci młodszych. Dzieci starsze również czerpią korzyści z udzielania pomocy młodszym, umacniają nabyte umiejętności i wiedzę i czerpią satysfakcje z pomagania innym. Połączenie dzieci w różnym wieku dostarcza również okazji do nawiązywania różnorodnych, bezpiecznych, długotrwałych i mających znaczenie przyjaźni. Życie towarzyskie dzieci jest istotnym aspektem klas i programu zajęć Montessori. Wspomaganie zdolności związanych z życiem w społeczeństwie, rozwoju i umiejętności dzieci jest niezbędne do wprowadzenia efektywnego programu Montessori. Ważne jest, aby trudności oraz wzloty i upadki w relacjach były wspierane i wspomagane przez rodziców wyczulonych na potrzeby oraz rozwój społeczny dzieci.

Zajęcia obowiązkowe
W klasach I-III codziennie odbywa się trzygodzinny blok pracy własnej, co wykracza treściowo poza 20 godzin lekcyjnych edukacji wczesnoszkolnej tygodniowo. Oprócz montessoriańskiej pracy własnej w naszej szkole odbywają się prezentacje grupowe  z przyrody, matematyki, języka polskiego, zajęcia języka angielskiego, francuskiego, plastyczne, muzyka, w-f, religia/etyka, informatyka oraz zaj. rozwoju osobistego (kinezjologia i lekcje uważności)

W klasach starszych dzieci realizują podstawę programową na zajęciach z nauczycielami przedmiotowymi w blokach przedmiotowych i międzyprzedmiotowych oraz na pracy własnej. Ich program jest wzbogacony o treningi na świeżym powietrzu, relaksacje, psychoedukację oraz spotkania społeczności. 

Koła zainteresowań
W naszej szkole podążamy za pasjami dzieci. Chcemy je wspierać i rozwijać. Organizujemy zajęcia w ramach kół zainteresowań m.in: szachy, robotyka, laboratorium przyrodnicze.

Zajęcia sportowe – wf i basen
Dzieci w klasie montessoriańskiej w odróżnieniu od swoich kolegów w szkole konwencjonalnej mają zapewnione dużo ruchu- swoboda poruszania się po klasie, miejsce do odpoczynku, piłka rehabilitacyjna, możliwość pracy przy stole na siedząco, przy stole zaprojektowanym do pracy na stojąco czy na dywanie. Wszystko to sprawia, iż aktywność dzieci nie jest tłumiona co wspomaga rozwój ich układu nerwowego. Nie mniej jednak jako osobne zajęcia realizowany jest program wychowania fizycznego – przede wszystkim na lekcjach wychowania fizycznego ( w wynajętym zapleczu sportowym, własnej salce do zajęć ruchowych oraz na dworzu, w lesie i na basenie. Są to zajęcia, w których obowiązkowo uczestniczą wszyscy uczniowie. Na nich dzieci rozwijają i podnoszą na wyższy poziom swoje umiejętności ruchowe oraz kształtują swój stosunek do aktywności fizycznej. Celem zajęć sportowych jest nie tylko rozwój fizyczny, lecz również wdrożenie uczniów do przestrzegania zasad współżycia zespołowego, kształtowanie samodyscypliny, rozwijanie poczucia odpowiedzialności za zdrowie i bezpieczeństwo swoje oraz kolegów. Bardzo ważne jest również kształtowanie potrzeby podporządkowania się określonym regułom gier i zabaw, propagowanie zasad czystej gry (fair play), rozwijanie wiary we własne siły, przełamywanie lęków i obaw

Zielona szkoła

Późną wiosną dzieci wyjeżdżają na kilkudniową zieloną szkołę o charakterze przyrodniczym, krajoznawczym lub kulturoznawczym. Dzieci w programie klas 4-8 mają przewidziane dwa wyjazdy rocznie.